Passie voor varkens
Herman komt uit een familie van boeren. Zijn opa startte met de boerderij en zijn vader werkte hard om het bedrijf te laten groeien. Ook Herman heeft zijn hele werkende leven, waarvan de laatste 20 jaar zonder zijn vader, vol toewijding en met hart en ziel gewerkt aan de varkensfokkerij. ‘Het bedrijf is mijn levenswerk’, vertelt hij. ‘Mijn passie lag altijd hier, tussen de dieren. Varkens zijn mijn hobby. Dag in dag uit ben ik ermee bezig.’
Maar er was ook een keerzijde. 2 jaar geleden werd Herman ziek, er werd kanker bij hem geconstateerd. Hoewel hij inmiddels weer volledig hersteld is, veranderde deze ervaring zijn kijk op de toekomst. ‘Je gaat nadenken over wat echt belangrijk is. Kunnen we straks nog volop doorgaan, of moeten we het anders aanpakken?’
De beslissing om te stoppen
Met dat in zijn achterhoofd meldde Herman zich vorig jaar voor de zekerheid aan voor de LBV-regeling, een overheidsregeling om veehouders te helpen hun bedrijf te beëindigen. Maar toen de goedkeuring van de aanvraag plotseling op de mat viel, voelde dat helemaal niet goed. ‘Mijn eerste reactie was: ik ga écht niet stoppen’, herinnert Herman zich. ‘Het bedrijf loopt goed, waarom zou ik er nu mee ophouden?’
Toch was er ook twijfel. Hermans dochter Thirza, die momenteel aan Aeres Hogeschool studeert, geeft aan de varkensfokkerij niet over te willen nemen. Ze houdt van het boerenleven, maar heeft niet de passie voor varkens die haar vader wel heeft. ‘Als je een bedrijf overneemt, moet je het écht willen en er vierkant achterstaan’, vindt Herman. ‘Natuurlijk is het ontzettend jammer dat ik geen opvolging heb, maar als je gevoel er niet ligt, dan werkt het niet.’
Ook Hermans trouwe medewerkers, Samira en Jurgen, spelen een grote rol in het verhaal. ‘Het maakte de beslissing extra moeilijk. Samira werkt hier al 12,5 jaar, Jurgen zo’n 6 jaar. We hebben veel meegemaakt samen en tijdens mijn ziekte kon ik volledig op ze terugvallen. We zijn heel hecht met elkaar. Ik wilde hen niet in de steek laten.’
Samen door het rouwproces
Rick ter Haar van Countus, die Herman adviseerde over de LBV-regeling, merkte dat Herman in een lastige situatie zat en raadde hem aan kennis te maken met Gijs van Spoar. Wat begon als een vrijblijvend kennismakingsgesprek, groeide al snel uit tot een intensief coachingstraject. ‘Gijs stelde precies de juiste vragen’, vertelt Herman. ‘Hij hield me een spiegel voor en prikte door de trots heen. Hierdoor ben ik qua gevoel nu veel verder dan ik in het begin was.’
Herman wilde iedereen binnen het bedrijf betrekken bij de besluitvorming én vindt het belangrijk dat zij hun verhaal en gevoel kwijt kunnen. Daarom vroeg hij Gijs om met alle betrokkenen in gesprek te gaan. ‘Hij heeft iedereen 1-op-1 gesproken en daarna hebben we gezamenlijk gezeten’, zegt hij. ‘Dat was emotioneel, maar wel heel belangrijk. We gaan allemaal door ons eigen rouwproces. Gijs heeft ervoor gezorgd dat we er samen doorheen kunnen gaan.’
Vrede met de beslissing
Herman, zijn gezin en medewerkers zijn op dit moment nog volop aan het werk binnen het bedrijf. Herman: ‘We zetten onze werkzaamheden nog voort tot juli 2025. Dus we zijn eigenlijk nog net zo fanatiek als altijd. Aan de andere kant rouwen we om het bedrijf. Het voelt als afscheid nemen van een dierbare. Wel voel ik aan mezelf dat ik verder ben in het proces. Ik accepteer het nu beter’.
Herman heeft iets meer vrede gekregen met de beslissing om te stoppen. ‘Natuurlijk blijft het moeilijk’, zegt hij. ‘Economisch gezien is het verstandig, maar emotioneel gezien is het zwaar. Ik wist dat ik trots was op het bedrijf. Nu voel ik dat misschien nog wel meer.’
‘Maar je kunt het ook anders bekijken’, vervolgt hij. ‘We stoppen op ons hoogtepunt. We draaien goed en de klanten zijn tevreden. Het voelt daardoor misschien tegenstrijdig, maar het is wel een mooi moment om ermee op te houden. Gijs heeft mij en mijn vrouw Henny, die ook buiten het bedrijf werkt, dat doen inzien. Want wat is nu eigenlijk precies het verschil tussen nu stoppen of over 5 jaar als ik 65 ben? In principe blijft de situatie min of meer hetzelfde. Het is goed zo.’
De toekomst
Wat Herman gaat doen met zijn locatie? ‘We houden de grond, slopen de stallen en richten ons puur nog op een stuk akkerbouw. We hebben 36 hectare aan landbouwgrond waarop we onder andere maïs en aardappels telen. Dat houden we intact.’
Meer weten?
Sta jij ook voor een moeilijke beslissing rondom de beëindiging van je bedrijf? Of zoek je begeleiding bij een dergelijk traject? Spoar helpt jou, je familie en andere betrokkenen om de juiste keuzes te maken. Neem vrijblijvend contact op met Spoar en ontdek hoe wij jou kunnen ondersteunen in dit proces.
